czwartek, 26 stycznia 2012
Najbezpieczniejszą formą stawkowania wydaje się być stosowanie tzw. płaskiej stawki, to znaczy granie każdego typu za taką samą liczbę jednostek. Niektórzy typerzy odbiegają nieco od „sztywnej” płaskiej stawki, dobierając ją w zależności od tego w jakim stopniu są pewni wejścia danego typu; wciąż jednak pozostają wierni idei nie zwiększania stawki po porażce (stawkują np. 1-10 j). Wszystkie inne formy stawkowania mają charakter progresywnego wzrostu mniej lub bardziej agresywnego, a uzależnione jest to m.in. od kursów spotkań, jakie podaje typer. Progresja może przybierać różne formy od najmniej ryzykownej w postaci ciągu fibonacci-kryspinacci, poprzez ciąg fibonacciego, system d’alemberta, aż po podwajanie stwaki czy progresję na stały zysk.
Zalety stosowania płaskiej stawki to m.in. bezpieczeństwo gry (kapitału), możliwość typowania nieograniczonej ilości porad (uzależniona od wielkości kapitału) z nieograniczonego zakresu kursowego, czas rozgrywania typowanych spotkań może być dowolny, możliwość postawienia typu o każdej porze, nawet kilka dni wcześniej, możliwość przerwania grania typów w każdej chwili. Wykorzystać do gry można zarówno płatne typy jak i darmowe typy sportowe.
Płaska stawka ma też swoje wady. Jeśli typer jest przeciętny zysk nie będzie duży, chyba, że trafimy na doskonałego typera, wtedy możemy liczyć na więcej. Należy się tu nastawić na inwestycję bardziej długoterminową, niż krótkotrwałą.
Zalety stosowania progresji: systematyczna i konsekwentna gra pozwala na zwrot poniesionych kosztów i dodatkowo osiągnięcie zysku. Tym samym znacznie więcej możemy tutaj zyskać.
Są jednak wady ze stosowania progresji, mianowicie, należy zapewnić odpowiednie zabezpieczenie finansowe, aby pokryć stawki na ewentualnych wyższych poziomach gry. Należy się więc przygotować, również psychicznie i cierpliwie dążyć do celu. Typy sportowe, które „nakładają się” godzinowo są wykluczone z gry progresją, a co za tym idzie ograniczona zostaje liczba granych porad. Kursy porad powinny być odpowiednie pod konkretny system progresyjny (inne dla fibonacci, inne dla d’alemberta, itd.). Ominięcie którejkolwiek z podanych przez typera porad może przynieść negatywne skutki.
Płaska stawka vs Progresja
Zalety stosowania płaskiej stawki to m.in. bezpieczeństwo gry (kapitału), możliwość typowania nieograniczonej ilości porad (uzależniona od wielkości kapitału) z nieograniczonego zakresu kursowego, czas rozgrywania typowanych spotkań może być dowolny, możliwość postawienia typu o każdej porze, nawet kilka dni wcześniej, możliwość przerwania grania typów w każdej chwili. Wykorzystać do gry można zarówno płatne typy jak i darmowe typy sportowe.
Płaska stawka ma też swoje wady. Jeśli typer jest przeciętny zysk nie będzie duży, chyba, że trafimy na doskonałego typera, wtedy możemy liczyć na więcej. Należy się tu nastawić na inwestycję bardziej długoterminową, niż krótkotrwałą.
Zalety stosowania progresji: systematyczna i konsekwentna gra pozwala na zwrot poniesionych kosztów i dodatkowo osiągnięcie zysku. Tym samym znacznie więcej możemy tutaj zyskać.
Są jednak wady ze stosowania progresji, mianowicie, należy zapewnić odpowiednie zabezpieczenie finansowe, aby pokryć stawki na ewentualnych wyższych poziomach gry. Należy się więc przygotować, również psychicznie i cierpliwie dążyć do celu. Typy sportowe, które „nakładają się” godzinowo są wykluczone z gry progresją, a co za tym idzie ograniczona zostaje liczba granych porad. Kursy porad powinny być odpowiednie pod konkretny system progresyjny (inne dla fibonacci, inne dla d’alemberta, itd.). Ominięcie którejkolwiek z podanych przez typera porad może przynieść negatywne skutki.
piątek, 6 stycznia 2012
Każdy szanujący się gracz zanim zacznie obstawiać płatne typy powinien określić swoją strategię gry. Będzie to zależeć od wielkości budżetu, którym dysponuje, ale również ilością czasu, który może poświęcić na typowanie, ilością porad, które ma zamiar typować. Przede wszystkim musi dostosować system, aby osiągnąć pożądany skutek (w tym przypadku zysk). Systemów gry jest bardzo wiele, począwszy od płaskiej stawki, poprzez system d’alemberta, system fibonacci, fibonacci-kryspinacci przyporządkowany dla konkretnych kursów, a skończywszy na podwajaniu stawki. Tu i tu można poczytać o różnych systemach używanych do gry na zakłady sportowe.
Przy wyborze konkretnego systemu należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak: wysokość kapitału, ilość podawanych porad przez typera (niektóre systemy nie pozwalają na grę wszystkich typów naraz, a jedynie jednego o danej godzinie), wielkość serii wygranych/przegranych i oczywiście dostępność czasu. Nierozłącznym elementem wyboru systemu gry jest wybór systemu stawkowania. Żeby stawkowanie nie było zbyt skomplikowane wśród graczy operuje się pojęciem jednostki „j” lub „u” (unit). Każdy gracz samodzielnie może przypisać konkretną wartość pod 1j, dla jednego może to być 100 zł, dla innego 500 zł dla jeszcze innego 100 $ lub 100 €. Wartość jednostki będzie zależała od zdolności finansowej gracza jak również od ilości typów podawanych przez typera, tzn. czy podaje on dużą ilość typów (np. ponad 10 dziennie) czy niewielką (od 0 do 2 typów na dzień).
Aby zobrazować wymienione wyżej systemy posłużę się moimi typami podawanymi w jednym z serwisów typerskich. Od początku nowego roku podałem 6 dobrych typów, po jednym w każdym dniu. Kursy oraz rezultaty przedstawiają się następująco:
1.01 1,95 WIN
2.01 1,90 LOSE
3.01 1,90 LOSE
4.01 1,90 WIN
5.01 2,00 WIN
6.01 1,90 WIN
Wybierając system płaskiej stawki i przyjmując 1j jako stawkę zysk wynosi 1,75j. Wybierając system d’alemberta zysk wynosi 3,55j. Jak widać przy tej samej ilości typów system d’alemberta wygenerował większy zysk, trzeba jednak pamiętać, że jest on bardziej niebezpieczny od płaskiej stawki. Tak czy inaczej uważam, że były to bardzo dobre typy gdyż dzięki nim udało się wygenerować zysk. Niebawem więcej na temat systemów gry.
Przy wyborze konkretnego systemu należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak: wysokość kapitału, ilość podawanych porad przez typera (niektóre systemy nie pozwalają na grę wszystkich typów naraz, a jedynie jednego o danej godzinie), wielkość serii wygranych/przegranych i oczywiście dostępność czasu. Nierozłącznym elementem wyboru systemu gry jest wybór systemu stawkowania. Żeby stawkowanie nie było zbyt skomplikowane wśród graczy operuje się pojęciem jednostki „j” lub „u” (unit). Każdy gracz samodzielnie może przypisać konkretną wartość pod 1j, dla jednego może to być 100 zł, dla innego 500 zł dla jeszcze innego 100 $ lub 100 €. Wartość jednostki będzie zależała od zdolności finansowej gracza jak również od ilości typów podawanych przez typera, tzn. czy podaje on dużą ilość typów (np. ponad 10 dziennie) czy niewielką (od 0 do 2 typów na dzień).
Aby zobrazować wymienione wyżej systemy posłużę się moimi typami podawanymi w jednym z serwisów typerskich. Od początku nowego roku podałem 6 dobrych typów, po jednym w każdym dniu. Kursy oraz rezultaty przedstawiają się następująco:
1.01 1,95 WIN
2.01 1,90 LOSE
3.01 1,90 LOSE
4.01 1,90 WIN
5.01 2,00 WIN
6.01 1,90 WIN
Wybierając system płaskiej stawki i przyjmując 1j jako stawkę zysk wynosi 1,75j. Wybierając system d’alemberta zysk wynosi 3,55j. Jak widać przy tej samej ilości typów system d’alemberta wygenerował większy zysk, trzeba jednak pamiętać, że jest on bardziej niebezpieczny od płaskiej stawki. Tak czy inaczej uważam, że były to bardzo dobre typy gdyż dzięki nim udało się wygenerować zysk. Niebawem więcej na temat systemów gry.
Subskrybuj:
Posty (Atom)